W połowie XIV wieku książęta wołogoscy z dynastii Gryfitów Barnim IV Dobry, Warcisław V Ojcze Nasz i Bogusław V Wielki nadal spierali się z książętami meklemburskimi Albrechtem II Wielkim i Janem I (IV), ponieważ nie mogli odkupić zastawionych w pokoju z Brudersdorf z 1328 r. ziem: bardzkiej, grzymskiej i trzebudzickiej.
25 października 1351 r. hrabia Chodźkowa Jan V Młodszy ożenił się z baronową Gesą von Putbus, córką Stoisława III z Putbus. Wśród wymienionych gości na uroczystościach weselnych znajdują się rody: Behre, Horn i Owstin. Na weselu w Greifswaldzie obecni byli także książęta i ich żony. Podczas uroczystości książę Barnim IV Dobry wezwał swoich zwolenników do walki z Meklemburczykami. Ponownie wybuchły walki. Meklemburczycy chcieli umocnić się w Loitz w Schoppenburgu, starej fortyfikacji z 1326 r. Armia pomorska, która została szybko zebrana, była w stanie natychmiast ruszyć na wroga. Przybył tu także książę szczeciński Barnim III Wielki, aby pomóc swoim braciom stryjecznym. Pokonał Meklemburczyków, którymi dowodził rycerza Klaus Hahn, 25 października 1351 r. w bitwie pod Schoppendamm pod Loitz. W bitwie tej poległ hrabia Jan V Młodszy z Chodźkowa i Barnim III Wielki mógł powrócić do swoich rozległych posiadłości.
Rewers pieczęci księcia Bogusława V Wielkiego z 1339 r. (zbiory Archiwum Państwowego w Szczecinie)
W czasie walk pomorsko-meklemburskich Ludwik II (VI) Rzymianin margrabia brandenburski z rodu Wittelsbachów również próbował odzyskać kontrolę nad utraconym miastem Pasewalk. Bezskutecznie je oblegał, a gdy książęta wołogoscy zażądali odszkodowania za poniesione straty w walkach o obronę miasta, margrabia musiał scedować na nich Pasewalk oraz zamki Stary i Nowy Torgelow, jako zabezpieczenie w 1359 r.
Po zdobyciu przez Pomorzan Grzymia i Barda książęta meklemburscy zdecydowali się zawrzeć pokój w Strzałowie 12 lutego 1354 r., w którym ostatecznie zrezygnowali z posiadłości rugijskich, zatrzymując dla siebie Trzebudzice, ale tylko do czasu spłacenia należnych im sum zastawnych. Porozumienie zostało zawarte przy udziale króla rzymskiego i czeskiego Karola IV Luksemburskiego i króla polskiego Kazimierza III Wielkiego. Bogusław V Wielki zobowiązał się jednocześnie do niebudowania twierdz na pograniczu z Meklemburgią, a wszelkie sporne kwestie rozstrzygać przy udziale przedstawicieli sądu czterech miast pomorskich i rycerstwa. Z powodu tych wydarzeń spór o sukcesję rugijską został ostatecznie zakończony pokojem w Strzałowie w 1354 r. Księstwo rugijskie pozostało w rękach Gryfitów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz