Samodzielne rządy Jerzego Rudolfa w księstwie legnickim trwały w latach 1612-1653. Był to trudny czas dla Śląska ponieważ w latach 1618-1648 trwała wojna trzydziestoletnia.
Jerzy Rudolf książę legnicki z dynastii Piastów
W rok po podziale ojcowizny, Jerzy Rudolf po mianowaniu gubernatora księstwa legnickiego, 2 lipca 1613 r. w towarzystwie siedmiu swoich dworzan, w tym Jana von Kreiselwitz, Jana Ernesta von Nostiz, Christian von Schlick wyruszył w długą podróż po Europie. Książę podróżował przez Łużyce, Miśnię, Anhalt, Turyngię, Frankonię, Szwabię i Bawarię aż dotarł do Alp, po czym odwiedził Mediolan, Florencję, Rzym, Genuę, Lukkę i Wenecję. Po powrocie do Szwajcarii przez przełęcze Gryzonii, książę szybko zwiedził Francję, Holandię i całe północne Niemcy, aż w końcu zatrzymał się ponownie u swoich krewnych w Anhalcie. To tutaj 19-letni książę zakochał się w swojej kuzynce pierwszego stopnia księżniczce Zofii Elżbiecie, córce księcia Anhalt-Dessau Jana Jerzego. Jego matka i jej ojciec byli rodzeństwem. 4 listopada 1614 r. w Dessau doszło do ślubu Jerzego Rudolfa z Zofią Elżbietą anhalcką. Już 14 listopada br młody Piast przebywał w Legnicy, gdzie przygotował się do uroczystego przywitania żony, które odbyło cztery dni później. Wkrótce po ślubie Jerzy Rudolf przeszedł na wyznanie kalwińskie, ale ogłoszono to publicznie w kościołach Legnicy dopiero 14 grudnia 1616 r.
Zofia Elżbieta anhalcka na Dessau
W tym samym czasie kuzyn piastowskich książąt brzesko-legnickich elektor-margrabia brandenburski Jan Zygmunt z dynastii Hohenzollernów dokonał swojej konwersji z wiary luterańskiej na kalwinizm. W 1613 r. brat księcia legnickiego książę Jan Krystian brzeski, dotąd luteranin, zaczął wyznawać kalwinizm. Być może przykład Jana Zygmunta i Jana Krystiana nie pozostał bez wpływu na decyzję Jerzego Rudolfa w sprawie zmiany wyznania. Przede wszystkim jednak zadecydowała o tym niewątpliwie namową jego żony Zofii Elżbiety anhalckiej żarliwej kalwinki, choć w 1621 r. Jerzy Rudolf powrócił do wyznania luterańskiego, czyli jeszcze przed śmiercią żony. Książęta legnicko-brzescy dokonując konwersji na kalwinizm podkreślili w ten sposób swoje zaangażowanie po stronie Hohenzollernów brandenburskich i Askańczyków anhalckich w toczących się sporach religijnych w Rzeszy. Również elektor Palatynatu Reńskiego i równocześnie przywódca Unii Protestanckiej w Rzeszy wyznawał wiarę Kalwina.
7 lipca 1616 r. w Chojnowie zmarła księżna Anna wirttemberska, wdowa po księciu legnickim Fryderyku IV. Księstwo chojnowskie w latach 1596-1616 stanowiło jej oprawę wdowią. Po jej śmierci księstwo to przypadło właśnie Jerzemu Rudolfowi. Po tym, jak książęta i stany śląskie uznały arcyksięcia Ferdynanda II ze styryjskiej linii Habsburgów za następcę cesarza Macieja Habsburga jako króla Czech, przyszły władca Śląska odebrał osobiście hołd lenny od książąt w dniu 24 września 1617 r. na zamku wrocławskim. Wśród obecnych książąt śląskich był również Jerzy Rudolf.
Wyniesienie na tron czeski Ferdynanda II, wychowanka jezuitów, znanego z ultrakatolickich poglądów, wywołało poważny niepokój protestantów o przestrzeganie w przyszłości postanowień "Listu Majestatycznego" z 1609 r. szczególnie w kwestii wznoszenia zborów protestanckich.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz