Po nagłej śmierci Krzysztofa III bawarskiego kraje Unii Kalmarskiej (Dania, Szwecja i Norwegia) pozostały bez króla i bez naturalnego następcy tronu, ponieważ Krzysztof zmarł bezdzietnie. Duńska Rada Państwa ofiarowała tron księciu Szlezwiku i Holsztynu Adolfowi VIII. Był on przez swoją prababkę, hrabinę Zofię z Werle, wnuczkę Eryka V Glippinga, potomkiem króla Danii Waldemara II Zwycięskiego. Ale Adolf, mimo że miał zaledwie 47 lat, powiedział „NEIN” i zamiast tego jako idealnego kandydata do korony wskazał swojego 22-letniego siostrzeńca, hrabiego Oldenburga Krystiana VII. Poprzez swoją matkę Jadwigę holsztyńską młody hrabia wywodził się również z duńskiej rodziny królewskiej poprzez prababkę Jadwigi, Rychezę, która była córką króla Eryka V Glippinga. Od strony swojego dziadka, hrabiego Oldenburga Krystiana V, Krystian VII również pochodził od Eryka IV Denara od Pługa, natomiast przez swoją babkę księżniczkę Katarzynę Elżbietę z Brunszwiku-Lüneburg - od króla Abla. Krystian VII musiał jednak wyraźnie obiecać swojemu wujowi, że będzie przestrzegał zapisów zawartych w tzw. "Constiutio Valdemariana", prawie ustanowionym w 1326 r. przez króla Danii Waldemara III. Prawo to mówi, że jedna osoba nie może być jednocześnie władcą Danii oraz południowej Jutlandii, czyli księstwa Szlezwiku.
Adolf VIII książę Szlezwiku i Holsztynu odmawia przyjęcia korony duńskiej
Duńska Rada Państwa miała problemy z zatwierdzeniem Krystiana na króla w Norwegii, a Szwecja zerwała Unię Kalmarską w 1448 r., wybierając królem Karola Knutssona Bonde. Po podpisaniu memorandum wydanego przez duńską Radę Państwa, w którym stwierdzono, że żaden cudzoziemiec nie może wejść ani zostać przyjęty do Rady Państwa i że nie można podejmować żadnych ważnych decyzji poza Radą Państwa, Krystian został okrzyknięty królem na Radzie w Viborgu w dniu 28 września 1448 roku, a 28 października 1449 został koronowany w Katedrze Marii Panny w Kopenhadze. W tym samym czasie Krystian poślubił 18-letnią wdowę po królu Krzysztofie III bawarskim, Dorotę brandenburską. To był warunek objęcia tronu. Duńczycy obawiali się, że będą musieli królowej-wdowie zapłacić wysokie odszkodowanie za majątek pozostawiony w Danii w przypadku małżeństwa z polskim królem Kazimierzem IV Jagiellończykiem, które było jej proponowane.
Krystian I król Danii, Szwecji i Norwegii i jego małżonka Dorota brandenburska
Wstąpienie na tron duński Krystiana hrabiego Oldenburga, oznacza początek panowania nowej dynastii królewskiej zwanej Oldenburską, która panuje po dziś dzień w Danii - Małgorzata II i Norwegii - Harald V. Do dynastii Oldenburgów zaliczyć trzeba również Filipa księcia Edynburga, męża królowej Elżbiety II a tym samym ich syna księcia Karola i wnuków książąt Williama i Harego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz