środa, 7 lipca 2021

Sancho VI Wilhelm książę Gaskonii

 

25 grudnia 1009 r. zmarł książę Gaskonii i hrabia Bordeaux Bernard I Wilhelm a jego następcą został młodszy brat Sancho VI Wilhelm.

 

Znamy dwie wersje dotyczące śmierci Bernarda Wilhelma. Pierwsza relacja autorstwa mnicha i kronikarza Adhemara z Chabannes mówi: "At Bernardo, insidiis muliebribus, maleficis artibus corpore fatescente, vitae privato, Santius, frater eius, dux Wasconum extitit". Według Adhemara książę został otruty w wyniku "kobiecych intryg". Prawdopodobnie zabójców próbował utożsamić z czarownicami. Kronikarz w prawie identyczny sposób opisuje otrucie hrabiego Angoulême Wilhelma IV Taillefer w 1028 r. Druga relacja zapisana w dokumencie w "czarnym" kartulariuszu Katedry św. Marii w Auch datowanym na 1110 r. mówi, że książę Bernard I Wilhelm został zamordowany przez rycerza Rajmunda Paba. Po zabójstwie Rajmund Paba szukał schronienia na dworze hrabiego Fezenac Amalryka I, który przyznał mu lenno w Vic-Fezenac. To w sposób jednoznaczny wskazuje na zaangażowanie Amalryka w zabójstwo księcia. W odpowiedzi arcybiskup Auch Odo z Astarac ekskomunikował Rajmunda. Ten w ramach pokuty udał się na pielgrzymkę do Jerozolimy, w trakcie której zmarł. Zanim jednak odszedł otrzymał od księcia Sancho VI Wilhelma jako lenno zamek w Buzet-sur-Baise, który został zbudowany przez dziadka księcia, aby chronić klasztor.

 




 Mozaika typu mauryjskiego znajdująca się wewnątrz Katedry Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Lescar - widać wpływy iberyjskie

 

Sancho VI Wilhelm wychował się na dworze swojego wuja Sancha II  i kuzyna Sancha III Wielkiego królów Nawarry. Książę Gaskonii na początku swojego panowania, bo już w 1010 r. był uczestnikiem ważnych wydarzeń religijnych. Pojawiła się wiadomość o odnalezieniu relikwii, głowy Świętego Jana Chrzciciela, które zostały przeniesione do Opactwa w Saint Jean d'Angély w Saintonge. W związku z tym wydarzeniem doszło do szeregu uroczystości o charakterze religijnym, w których wziął udział Sancho VI Wilhelm. W Saint Jean d'Angély książę spotkał się z najważniejszymi osobistościami swoich czasów, w tym z królem Francji Robertem II Pobożnym, królem Nawarry Sanchem III Wielkim i księciem Akwitanii Wilhelmem V Wielkim, który był prawdopodobnie najpotężniejszym spośród nich. Przy okazji warto podkreślić, że Sancho VI Wilhelm nigdy nie złożył hołdu królowi Francji, bliżej było mu do Nawarry.

 

Około 1011 r. Sancha, siostra Sancho VI Wilhelma, wyszła za mąż za Wilhelma V Wielkiego, co zapewniło dobre stosunki między Gaskonią a Akwitanią. Dodatkowo więzi rodzinne z nawarrską rodziną królewską zapewniły Sancho VI Wilhelmowi wsparcie w swoich walkach z hrabiami Tuluzy.

  

W czasie swojego panowania książę Gaskonii podporządkował sobie hrabstwa i wicehrabstwa, które powstały głównie we wschodniej części regionu. Dzięki temu udało się przywrócić jedność Księstwa Gaskonii. Jednak te dążenia centralistyczne okazały się zbyt spóźnione. Już w poprzednim stuleciu wykształciły się nowe hrabstwa takie jak Armagnac, Aure, Pardiac, które odłączyły się od starych hrabstw Astarac i Fezensac. Zachodnia część księstwa również uległa rozdrobnieniu wraz z utworzeniem wielu wicehrabstw w granicach już istniejących hrabstw. W hrabstwie Bigorre powstały wicehrabstwa Montaner i Laredan a w hrabstwie Gaskonii wicehrabstwa Bearn, Oloron, Marsan, Dax, Tartas i Maremne.

 

 

Hrabstwa Księstwa Gaskonii


Południowa Francja około 1030 roku



  Królestwo Francji około 1030 roku

 

Książę przywrócił biskupstwo w Lescar i przebudował tutejszą katedrę. Stała się ona miejscem wiecznego spoczynku Sancho VI Wilhelma. Książę kilkukrotnie zwoływał radę księstwa w Opactwie Saint-Sever czyniąc z miasta Saint-Sever faktyczną stolicą księstwa. W 1027 r. w Blaye doszło do spotkania Sancho VI Wilhelma z Wilhelmem V Wielkim i zadecydowali o wyborze Godfryda, Franka, na arcybiskupa Bordeaux, które stało się z czasem stolicą Gaskonii.

 





 Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Lescar

  

Sancho VI Wilhelm zmarł 4 października 1032 r. a księstwo odziedziczył jego siostrzeniec Odo, syn Wilhelma V Wielkiego i Sanchy gaskońskiej.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Wojna domowa w Norwegii w latach 1130-1240

 Tradycyjnie Harald I Pięknowłosy (Hårfagre) jest uważany za króla, który zjednoczył Norwegię uwieńczoną zwycięską bitwą w Hafrsfjördzie (da...